Η ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, 1968!

Ο Τάσος Μπουλμέτης εμπνέεται από τον επικό αγώνα ΑΕΚ – Σλάβια Πράγας του 1968 και, 50 χρόνια μετά, επιστρατεύει ένα πλούσιο και ταλαντούχο καστ για να αποκαλύψει το συναρπαστικό παρασκήνιο πίσω από το άπιαστο όνειρο που έγινε πραγματικότητα.

Σκηνοθεσία: ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΛΜΕΤΗΣ

Σενάριο: ΤΑΣΟΣ ΜΠΟΥΛΜΕΤΗΣ

Ηθοποιοί: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΟΥΡΟΣ, ΙΕΡΟΚΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΑΦΕΤΖΟΠΟΥΛΟΣ, ΘΕΜΗΣ ΠΑΝΟΥ, ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΧΑΝΟΣ, ΕΡΡΙΚΟΣ ΛΙΤΣΗΣ, ΟΡΦΕΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΔΗΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΟΥΚΑΝΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΥΞΕΣ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΪΝΑΣ, ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗΣ, ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΡΟΥΦΑΚΟΥ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΡΔΑΜΗΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΗΤΣΙΚΩΣΤΑΣ, ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΤΣΑΦΑΔΟΣ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ, ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΛΙΝΑΚΗ

Διάρκεια: 93 λεπτά

Πρεμιέρα: Πέμπτη, 25 Ιανουαρίου 2018

Είδος ταινίας: ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ

Περίληψη: Μέσα σε μία λαμπερή νύχτα, ξετυλίγεται μια ιστορία εθνικής ανάτασης, με επίκεντρο το θρυλικό αγώνα στο Καλλιμάρμαρο που παρακολούθησε ολόκληρη η Ελλάδα από το ραδιόφωνο, και πάνω από 80.000 άνθρωποι από κοντά («σπάζοντας» το ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη συνάθροιση σε αγώνα μπάσκετ). Οι συγκινητικές και αστείες ιστορίες της ταινίας συνθέτουν έναν πολύχρωμο μικρόκοσμο, αλλά και τον καμβά μιας συγκλονιστικής εποχής, και μιας ολόκληρης χώρας.

Η άποψή μας: Το σκηνοθετικό ύφος του Τάσου Μπουλμέτη είναι πάνω-κάτω γνωστό. Ένας σκηνοθέτης που αρέσκεται να κοιτάζει με νοσταλγία το παρελθόν, να το γυαλίζει, να το «στρογγυλεύει», να το περιποιείται και να το προσφέρει, όπως ο σεφ ένα πολύ νόστιμο πιάτο, στο κοινό. Κανείς δεν λέει όχι σε ένα νόστιμο πιάτο, φυσιολογική λοιπόν η επιτυχία των ταινιών του άλλοτε τεράστια, άλλοτε μικρότερη. Αυτό έκανε ο Μπουλμέτης στην «ΠΟΛΙΤΙΚΗ κουζίνα», αυτό έκανε στον «Νοτιά», αυτό κάνει και τώρα, στο «1968», μια ταινία όχι τόσο για τον θρίαμβο μιας ομάδας (ΑΕΚ) όσο για τον θρίαμβο μιας ολόκληρης Ελλάδας στα δύσκολα χρόνια της χούντας και της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Η ταινία 1968 δίνοντας βασικά πράγματα, ωραίους χαρακτήρες που συμπληρώνουν τα πραγματικά πρόσωπα καταφέρει και να δημιουργήσει μια ωραία διάθεση στον θεατή και να τον κάνει να μελαγχολήσει, αλλά πάνω από όλα να ταυτιστεί με την εποχή. Το 1968 ίσως περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, συνδέεται με ριζοσπαστικές αλλαγές στη σύγχρονη ιστορία, του κόσμου και της Ελλάδας. Η χρονιά που δολοφονήθηκε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, η χρονιά που η Ελλάδα έζησε μέσα στη χούντα, η χρονιά που μια ομάδα προσφύγων έδωσε σ’ ένα κατάμεστο στάδιο την ευκαιρία σ’ έναν πολύπαθο λαό, ομαδικά, να θυμηθεί την αίσθηση της νίκης. Ο Τάσος Μπουλμέτης στήνει μια σπονδυλωτή μυθοπλασία με μικρές ιστορίες που κινούνται χρονικά λίγο πριν, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά το ματς, για να φέρει στη μνήμη εκείνες τις μοναδικές στιγμές που έφεραν κοντά όλους τους Έλληνες, σε ένα γιορτινό time out στη χούντα.

Από τα πρώτα της πλάνα, η ταινία σου κεντρίζει το ενδιαφέρον, εστιάζοντας στους χαρακτήρες από τη μια και παραθέτοντας τις συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών πάνω απ’ όλα με αφετηρία την κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Μυθοπλασία και πραγματικότητα, λοιπόν, παρελθόν και παρόν, γήπεδο και «αληθινή» ζωή, λαϊκοί πόθοι κι εθνικά όνειρα συμπλέκονται σε ένα δεξιοτεχνικά κατασκευασμένο, συγκινητικό, κατά στιγμές σχηματικό, τρυφερό κοινωνικό δράμα πάνω στην εθνική μνήμη, την αναζήτηση ταυτότητας μιας πολιτικά και κοινωνικά διχασμένης, όπως όλοι οι ήρωες του Μπουλμέτη Ελλάδας, την αξία της συλλογικής προσπάθειας και τελικά την πολυδιάστατη και αντιφατική σχέση του μικρόκοσμού μας με την Ιστορία.