LA LA LAND, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ ΣΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΜΑΣ!

Μετά από πολύ καιρό «ανέβηκε» στη μεγάλη οθόνη ένα μιούζικαλ. Είναι μια δημιουργία του Damien Chazelle  (Whiplash), ο οποίος επιστρέφει με μια ακόμα μουσική ταινία, το LA LA LAND, με την Emma Stone και τον Ryan Gosling, στους πρωταγωνιστικούς ρόλους!

LA LA LAND, μιούζικαλ, διάρκεια: 128΄

Σενάριο-Σκηνοθεσία: NTEMIAN ΣΑΖΕΛ
Πρωταγωνιστούν: ΡΑΪΑΝ ΓΚΟΣΛΙΝΓΚ, ΕΜΜΑ ΣΤΟΟΥΝ, ΤΖΕΪ ΚΕΪ ΣΙΜΟΝΣ, ΤΖΟΝ ΛΕΤΖΕΝΤ

Περίληψη: Η ταινία ξεκινάει στο Λος Άντζελες, την πόλη όπου όλοι ονειρεύονται να γίνουν σταρ με τη ιστορία της Mia (Emma Stone). Η Μia είναι μια σερβιτόρα που πηγαίνει από audition σε audition προσπαθώντας να γίνει ηθοποιός. Ένα βράδυ συναντάει τον Sebastian (Ryan Gosling), έναν πιανίστα παθιασμένο με την jazz που το όνειρο του είναι να ανοίξει το δικό του jazz bar.

Η συνάντηση τους είναι επεισοδιακή καθώς γίνεται την στιγμή που το αφεντικό του Sebastian, που τον υποδύεται ο J.K. Simmons, τον απολύει. Ο Sebastian αγνοεί την Mia αλλά εκείνη μένει άφωνη μαζί του και αποφασίζει να τον διεκδικήσει. Ο Chazelle παίζει με τις συνθήκες της κλασσικής Ηοllywood ταινίας που θέλει τον άντρα να μένει άναυδος με την ομορφιά της πρωταγωνίστριας και μετατρέπει τον Gosling σε αντικείμενο του πόθου. Αυτό φυσικά λειτουργεί γιατί και η Stone έχει έναν κοριτσίστικο αυθορμητισμό που θα πήγαινε κόντρα με τον ρόλο της, αλλά και ο Gosling από την άλλη έχει μια ανεπιτήδευτη γοητεία που δικαιολογεί την έκπληξη της πρωταγωνίστριας όταν τον βλέπει.

Η ιστορία εξελίσσεται με τους δύο πρωταγωνιστές να ερωτεύονται και να προσπαθούν να ισορροπήσουν μεταξύ της σχέσης τους και των ονείρων τους. Θα καταφέρει η αγάπη τους να επιβιώσει στην σκληρή πραγματικότητα των συνεχών απογοητεύσεων και της απόρριψης;

Η άποψή μας: Το La La Land είναι μια καλοφτιαγμένη ταινία με μια υπέροχη μείξη από εικόνες. Ο φωτισμός και τα σκηνικά δεν πλαισιώνουν απλά την ταινία αλλά είναι δύο ακόμα πρωταγωνιστές της. Ο Chazelle φτιάχνει ένα εντυπωσιακό φίλμ με έντονα χρώματα και πολλές εναλλαγές στον φωτισμό που μας προετοιμάζουν για την ατμόσφαιρα της κάθε σκηνής αλλά αναδεικνύουν και τα συναισθήματα των πρωταγωνιστών.

Τα σκηνικά από την άλλη μας μεταφέρουν στο παλιό Hollywood και υπενθυμίζουν στον θεατή την ιστορία του σινεμά μέσα από αφίσες της Ingrid Bergman και του Humphrey Bogart αλλά και αναφορές σε ταινίες όπως το Rebel Without a Cause και το Casablanca. Η μουσική που έχει γραφτεί από τον Justin Hurwitz είναι εξίσου υπέροχη και δίνει στην ταινία μια διάσταση αθωότητας βγαλμένη από μια άλλη εποχή. Ο Chazelle φτιάχνει ένα φιλμ που ενώ δείχνει πολύ απλό και καθαρά ψυχαγωγικό κρύβει μια σκοτεινή πλευρά, αυτή του ανικανοποίητου της ανθρώπινης φύσης.

Η σκηνοθεσία και το σενάριο ανήκουν στα χέρια του Damien Chazelle. Ο νεαρός μόλις 31 ετών, μα τόσο χαρισματικός, κινηματογραφιστής, που μας χάρισε το ανεπανάληπτο “Whiplash”, δύο χρόνια πριν και κέρδισε με το σπαθί του τρία βραβεία Όσκαρ. Την αγαπά τη μουσική ο Chazelle. Ιδιαίτερη αδυναμία δείχνει να έχει στη τζαζ, κάτι που αποδεικνύεται ακράδαντα και στη νέα του ταινία.

Η “La La Land” υποδέχεται τους επισκέπτες της, ανοίγοντας τη ζεστή αγκαλιά της και θέλοντας να αποδείξει πως αξίζει να καταχωρηθεί και αυτή στη λίστα με τα καλύτερα μιούζικαλ όλων των κινηματογραφικών εποχών.
Στη συνέχεια μας συστήνονται οι δύο πρωταγωνιστές, καθισμένοι στη θέση του οδηγού. Emma Stone και Ryan Gosling- ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών που τους αγαπάει πολύ ο φακός.

Εδώ, εμφανίζονται για τρίτη συνεχόμενη φορά ως κινηματογραφικό ζευγάρι. Και οι δυο τους είναι από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς τους, δίχως αμφιβολία. Ο Gosling έχει αυτή τη γοητεία του γλυκού gentleman που σε πάει μερικές δεκαετίες πίσω και η Stone αυτό το εκφραστικό πρόσωπο με τα μεγάλα πράσινα μάτια που μαρτυρούν τόσο μια παιδικότητα όσο και μια σπίθα ερωτισμού μαζί. Ενώνουν λοιπόν τις δυνάμεις τους και το ταλέντο τους, τα δίνουν όλα ως Sebastian και Mia και μας γοητεύουν για ακόμη μια φορά.

Από την άλλη, ο Chazelle δεν διστάζει να κρύψει το θαυμασμό και την αγάπη του για τα παλιά μιούζικαλ αλλά και τον παλιό κινηματογράφο γενικότερα, γεμίζοντας τις σκηνές του με κομμάτια (όχι απαραίτητα μουσικά) από το “Τραγουδώντας στη βροχή”, το “West Side Story”, τον “Επαναστάτη Χωρίς Αιτία”.

Η πλοκή του «La La Land» είναι κοινότοπη, αποκλειστικά επικεντρωμένη σε δύο πρόσωπα. Ο Σαζέλ δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίζει πως όλο αυτό το έχουμε ξαναδεί τονίζοντάς μας πως, αν και γεννημένη από αληθινό καλλιτεχνικό πάθος, η χώρα των χολιγουντιανών ονείρων απλώς ανακυκλώνει τους ίδιους και απαράλλαχτους μύθους. Μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά τη (χαμένη ) μαγεία τους; Και αν ναι, ποιο θα είναι το τίμημα;

Η υπερβολική φιλοδοξία του θολώνει τη σεναριακή καθαρότητα με πολλαπλές αναγνώσεις και διαδοχικά κλεισίματα ματιού, αλλά η νοσταλγική διάθεσή του γίνεται συχνά δημιουργική και η εικόνα δένει με τη μουσική σε πολλά επίπεδα.
Τα βραβεία κριτικών (Νέα Υόρκη, Βοστόνη, Λας Βέγκας ) και κοινού (Τορόντο), οι επτά υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα και τα έξι Όσκαρ επιβεβαιώνουν πως άλλη μία χολιγουντιανή μυθολογία επανεφευρέθηκε κι ενισχύθηκε απολύτως επιτυχημένα.