ROCKY, Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΖΩΝΤΑΝΕΥΕΙ ΞΑΝΑ!

Είδος: Αθλητική-Κοινωνική-Δραματική

Διάρκεια: 119΄

Σκηνοθεσία: Τζον Αβίλντσεν

Σενάριο: Σιλβέστερ Σταλόνε

Πρωταγωνιστούν: Σιλβέστερ Σταλόνε, Μπαρτ Γιάνγκ, Καρλ Γουέδερς

Μουσική: Μπιλ Κόντι

Πρώτη προβολή: 21/11/1976

Περίληψη: Ο Rocky Balboa (Sylvester Stallone) είναι ένας μικρός και ασήμαντος μποξέρ, του οποίου η καριέρα μοιάζει να έχει κολλήσει στους δρόμους της Φιλαδέλφειας, όπου μένει. Για να τα βγάλει πέρα, κάνει τον μπράβο, εισπράττοντας χρήματα για λογαριασμό ενός τοκογλύφου. Στη ζωή του βρίσκεται μία μάλλον ντροπαλή και ήρεμη κοπέλα, η Adrian (Talia Shire), η οποία δουλεύει σε pet-shop. Η Adrian έχει έναν αδελφό, τον Paulie, ο οποίος κινείται στα όρια του αλκοολισμού και είναι φίλος με τον Rocky.

Ο Apollo Creed (Carl Weathers), ο παγκόσμιος πρωταθλητής, δίνει έναν αγώνα την Πρωτοχρονιά στη Φιλαδέλφεια, αλλά 5 εβδομάδες πριν τον αγώνα, ο αντίπαλός του τραυματίζεται και ο Apollo δε μπορεί να βρει εύκολα αντικαταστάτη σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Όταν ψάχνοντας, συναντάει τυχαία το όνομα του Rocky, αποφασίζει να του δώσει την ευκαιρία της ζωής του για τον τίτλο, πιστεύοντας ότι η νίκη θα έρθει απρόσκοπτα. Ο Mickey, παλιός πυγμάχος, θέλει να προπονήσει τον Rocky για τον αγώνα. Ο Mickey ήταν πάντα σκληρός μαζί του επειδή πάντα πίστευε ότι μπορούσε να γίνει σπουδαίος πυγμάχος.

Η άποψή μας: Μία καλή ταινία πυγμαχίας και όχι μόνο. Ο Sylvester Stallone, ο οποίος έχει γράψει το σενάριο, φαίνεται ότι ήταν ο καταλληλότερος για να πάρει κυριολεκτικά στα χέρια του το ρόλο του Rocky. Η ταινία δεν πρόκειται για κάποιον αθλητή, ο οποίος φτάνει σε θρίαμβο, αλλά εμβαθύνει στο πνεύμα νίκης που κρύβεται σε κάθε ένα από εμάς, είτε το πιστεύουμε είτε όχι. Αν και πολλοί δεν υιοθετούν την ταινία αυτή ως την καλύτερη για τη χρονιά που βγήκε, δε μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι ήταν δυναμική και καινοτόμα.

Η ταινία δεν απευθύνεται μόνο στους λάτρεις της πυγμαχίας και συναφών ταινιών, καθώς κυριαρχούν έντονα τα συναισθήματα, οι ανθρώπινες σχέσεις και ο αγώνας που δίνει κάποιος για να καταφέρει αυτό που επιθυμεί στη ζωή του. Λείπουν τα κωμικά στοιχεία και κυριαρχεί ένας γλυκόπικρος χαρακτήρας. Είναι αισιόδοξη και περνάει θετικά μηνύματα. Μιλάει για την εκπλήρωση των ονείρων μας και για την προσκόλληση στους στόχους μας, όσο δύσκολοι και αν είναι και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αν πιστέψουμε κάτι, μπορούμε να το καταφέρουμε. Ο Rocky είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ο οποίος πίστεψε πολύ στο όνειρό του. Και το εκπλήρωσε. Δεν έχει να χάσει τίποτα, αλλά αντίθετα, μπορεί να κερδίσει τα πάντα. Μέσα από τις φτωχογειτονιές της Φιλαδέλφειας, ξεπήδησε ένας ήρωας. Η σκηνοθεσία του John G. Avildsen (μετέπειτα σκηνοθέτησε το “Karate kid”) ήταν αρκετά καλή καθώς και το σενάριο του Sylvester Stallone. Η ερμηνεία του Sylvester Stallone είναι πολυδιάστατη. Ίσως ο καλύτερος ρόλος στην καριέρα του, που μετά για πολλούς δεν είχε την αναμενόμενη άνοδο. Η μουσική επένδυση ανήκει στον Bill Conti, και έκτοτε, όποτε ακούμε τη μουσική που έπαιζε τη διάρκεια της προπόνησης του Rocky (Gonna fly now), μας θυμίζει τις ταινίες του διάσημου πυγμάχου.

EXTRAS

• Η ταινία ήταν υποψήφια για εννέα συνολικά Όσκαρ (απέσπασε τελικά τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Μοντάζ).
• Η μουσική του Μπιλ Κόντι έγινε ένα είδος εθνικού ύμνου.
• Ακολούθησαν πέντε ακόμα ταινίες (Ρόκυ Νο 2, Ρόκυ Νο 3: Ο Θρίαμβος, Ρόκυ Νο 4: Η Γιγαντομαχία, Ρόκυ Νο 5, Ρόκυ Μπαλμπόα).
• Τα γυρίσματα ήταν δύσκολα και επώδυνα για τον Σταλόνε. Όταν γύριζαν τη σκηνή που τρέχει στη Φιλαδέλφεια, τραυμάτισε ένα τένοντα στο πόδι του και κατέληξε στο νοσοκομείο καθισμένος σε αναπηρικό καροτσάκι.
• Στη σκηνή που χτυπάει το κατεψυγμένο κρέας, ο Σταλόνε έβαλε τόση δύναμη που οι αρθρώσεις των δαχτύλων του πιέστηκαν προς τα μέσα και μέχρι σήμερα, όταν κάνει το χέρι του γροθιά, είναι τελείως επίπεδες.
• Η έμπνευση για την ταινία Ρόκι, ήρθε όταν παρακολούθησε τον αγώνα του Μοχάμεντ Άλι εναντίον του άσημου τότε πυγμάχου, Τσακ Γουέπνερ.
• Οι παραγωγοί ήθελαν πολύ το σενάριο, αλλά δεν ήθελαν τον Σταλόνε, που επέμενε να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Τους έπεισε, όταν δέχθηκε να γυρίσει όλη την ταινία με έναν ασήμαντο προϋπολογισμό, μόλις 1.250.000 δολάρια.
• Βέβαια για να μείνει μέσα στα όρια, ο Σταλόνε προσέλαβε την ίδια του την οικογένεια. Πολλά εξωτερικά γυρίσματα έγιναν με κάμερα χειρός, με τη συμμετοχή και συγγενών του, αφού τα χρήματα δεν επαρκούσαν για την πληρωμή κομπάρσων.
• Στα γυρίσματα, ο Σταλόνε είχε τον απόλυτο έλεγχο και πρόσεχε κάθε λεπτομέρεια. Το συνεργείο τον χαρακτήριζε ως «τύραννο».
• Ο άσημος Σταλόνε πήγε στα Όσκαρ, υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου σεναρίου και ανδρικού ρόλου, απέναντι σε κολοσσούς όπως ο Ρόμπερτ Ντε νίρο για την ταινία «Ο Ταξιτζής». Τελικά κέρδισε το αγαλματίδιο για καλύτερη ταινία του 1976.