Οι γκανγκστερικές ταινίες που αγαπήσαμε

Οι γκανγκστερικές ταινίες που αγαπήσαμε!

Ανέκαθεν οι γκανγκστερικές ταινίες αποτελούσαν μια καλή επιλογή για να περάσουν ευχάριστα μερικές ώρες. Δράση, νόμοι της μαφίας,  πυροβόλα που σκορπούν τον πανικό και έξυπνες ατάκες, είναι τα συστατικά ενός πετυχημένου μοντέλου που πάντα, κάθε εποχή συνάρπαζε το αντρικό κοινό. Πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί καθιερώθηκαν μέσα από ρόλους τους σε τέτοια αριστουργήματα.

Το the Godfilmers σας παρουσιάζει τον άβολο αλλά συναρπαστικό κόσμο του εγκλήματος και σας προτείνει μερικά έργα για να μπορέσετε να τον γνωρίσετε καλύτερα:

  • Καζίνο

Η Ιταλική Μαφία δε θα μπορούσε να μην απλώσει τα «πλοκάμια» της στους ναούς του χρήματος. Το καζίνο, είναι η ιστορία δύο φίλων οι οποίοι θα γνωρίσουν από πρώτο χέρι την απληστία, το έγκλημα, το χρήμα και την εξουσία και στο τέλος το τρόπαιο θα είναι μια γυναίκα. Ο Τζο Πέσι και πάλι απολαυστικός, ωστόσο ο Ντε Νίρο δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.

  • Ο σημαδεμένος

Η ιστορία του Τόνι Μοντάνα, ενός πρόσφυγα από την Κούβα ο οποίος σύντομα θα δημιουργήσει τη δική του αυτοκρατορία. Ο Αλ Πατσίνο έπαιξε τα ρέστα του στον πρωταγωνιστικό ρόλο και κατάφερε να γεμίσει με τις αφίσες του έργου, από παιδικά δωμάτια, μέχρι γραφεία διευθυντών σε όλο τον κόσμο. Βασικά, όταν λέμε σημαδεμένος, εννοούμε γκανγκστερική ταινία. Ή καλύτερα την απόλυτη γκανγκστερική ταινία, αφού η δράση δε σταματά ποτέ και η πλοκή σε κρατάει καθηλωμένο στην καρέκλα σου…

  • The Untouchables

Ο  Brian De Palma, σκηνοθετεί μια απ’ τις ξεχωριστές ταινίες του είδους. Ένα γκανγκστερικό δράμα, το οποίο δεν στερείτε δράσης ή περιπέτειας, με το  δικαστικό και κοινωνικοπολιτικό στοιχείο να τα πλαισιώνουν. Ο Ντε Νίρο ήθελε να πάρει 14 κιλά για να υποδυθεί τον Καπόνε. Η ταινία έλαβε 4 υποψηφιότητες για  Όσκαρ και κέρδισε το βραβείο β’ ανδρικού ρόλου για τον Σον Κόνερι.

  • Donnie Brasco

Μια κατασκοπική- γκανγκστερική ταινία από τις πολύ καλές του είδους. Η ταινία στηρίζεται στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Donnie Brasco,my undercover life in the mafia» . Δυνατό σενάριο και σφιχτοδεμένο, πολύ καλή πλοκή που σε κρατάει σε συνεχή εγρήγορση, με τους 2 πρωταγωνιστές, Johnny Depp και Al Pacino να δίνουν πολύ καλές ερμηνείες. Ωραία σκηνοθεσία από τον Mike Newell και αρκετές υποψηφιότητες για όσκαρ και διακρίσεις.

  • Ο Νονός (Τριλογία)

Μια ξενάγηση στη δομή, τη λειτουργία και τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι Ιταλικές οικογένειες στην Αμερική, στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Βασικά, το αριστούργημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα είναι ο ύμνος της Μαφίας. Όποιος δεν το έχει δει αγνοεί μια από τις καλύτερες ταινίες της ιστορίας.

  • Τα Καλά Παιδιά

17 χρόνια μετά τους περίφημους «Κακόφημους δρόμους» και ο Μάρτιν Σκορτσέζε βυθίζεται στον κόσμο του οργανωμένου εγκλήματος, διασκευάζοντας για τη μεγάλη οθόνη το μπεστ σέλερ «Wiseguy» του Νίκολας Πίλεγκι, που βασίζεται σε πραγματικά περιστατικά και εξιστορεί την ιστορία ενός πρώην εκτελεστή της Μαφίας και πληροφοριοδότη του FBI. «Τα καλά παιδιά» κέρδισαν ένα Όσκαρ στην κατηγορία Β’ Ανδρικού ρόλου με τον Τζο Πέσι, ενώ ήταν υποψήφιο για άλλα 5. Συνολικά κέρδισε ακόμα 31 βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ και είχε άλλες 18 υποψηφιότητες.

  • Carlito’s Way

Δέκα χρόνια μετά τον «Σημαδεμένο», ο Μπράιαν Ντε Πάλμα επιστρέφει με μια ακόμη συναρπαστική ταινία, που καταπιάνεται με τον κόσμο των γκάγκστερς και του οργανωμένου εγκλήματος. Μόνο που αυτή τη φορά, ο ήρωας δεν επιθυμεί να ενταχθεί στους κόλπους του, αλλά να αποδράσει απ’ αυτούς. Ο Καρλίτο Μπριγκάντε είναι μόνος και δέσμιος ενός συνειδητά σκληρού περιβάλλοντος, που οι ηθικές αξίες υφίστανται υποτυπωδώς ή πολλές φορές, ανάλογα με την περίσταση, απουσιάζουν εντελώς. Κατά βάθος, γνωρίζει πως δεν μπορεί να ξεφύγει, όμως παρόλα αυτά, είναι αποφασισμένος να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα αποφασισμένος «να μπει στον ίσιο δρόμο», να εξιλεωθεί για το εγκληματικό του παρελθόν και να απαλλαγεί από τις τύψεις που τον βασανίζουν. Ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή…

  • Κάποτε στην Αμερική

Η απόπειρα του Σέρτζιο Λεόνε να περάσει από τα γουέστερν  στα γκανγκστερικά φιλμ, στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία, αφού το έργο είναι εξαιρετικό και περιγράφει τη φιλία τεσσάρων γκάνγκστερ εβραϊκής καταγωγής την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Ο Ρόμπερτ ντε Νίρο κρατάει τον βασικό ρόλο και τον υποστηρίζει άψογα, αφού μέσα από το πρόσωπό του ο θεατής μεταφέρεται σε μια εποχή που έχει σημαδέψει την ιστορία της Αμερικής.

  • Ο πληροφοριοδότης

Ο Colin Sullivan (Ματ Ντέιμον), είναι έξυπνος, φιλόδοξος και φαίνεται να ελίσσεται γρήγορα στην ιεραρχία του αστυνομικού τμήματος της Μασαχουσέτης και στο επίλεκτο Σώμα Έρευνας, του οποίου πρωταρχικός στόχος είναι ο ισχυρός Ιρλανδός μαφιόζος Frank Costello (Τζακ Νίκολσον). Ο Billy Costigan (Λεονάρντο Ντι Κάπριο), παιδί του δρόμου και σκληρός, έχει βίαιη συμπεριφορά, κάτι που του κοστίζει το σήμα του και τελικά τον «ρίχνει» πίσω στη σκληρή ζωή των δρόμων της Βοστόνης, όπου «στρατολογείται» από τον Costello. Όμως, κανείς από τους δυο τους δεν είναι αυτό που φαίνεται και καθώς δουλεύουν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Ο «Πληροφοριοδότης» ήταν η ταινία για την οποία ο Μάρτιν Σκορτσέζε κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ. Επιπλέον, στα Όσκαρ διακρίθηκε με βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Μοντάζ και Διασκευασμένου Σεναρίου.

  • American Gangster

Κανένας δεν ήξερε τον Φρανκ Λούκας, τον οδηγό ενός από τους κυρίαρχους Νονούς της πόλης, μέχρι που βρίσκει την ευκαιρία, μετά τον ξαφνικό θάνατο του αφεντικού του, να χτίσει τη δική του αυτοκρατορία και να ζήσει το δικό του Αμερικανικό Όνειρο. Σταδιακά, προμηθεύοντας τους δρόμους με ανόθευτα ναρκωτικά σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή, αποκτά τον έλεγχο της διακίνησης ναρκωτικών, κατατροπώνει τα υπόλοιπα συνδικάτα του εγκλήματος και εξελίσσεται σε εξέχοντα κοινωνικό παράγοντα.

Ο Ρίτσι Ρόμπερτς από την άλλη, είναι ένας αστυνομικός με τέτοιες διασυνδέσεις που ουσιαστικά ελέγχει τον υπόκοσμο των ναρκωτικών, δίχως να «λαδώνεται». Σταδιακά, αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάποιος, πέρα από τις γνωστές οικογένειες της Μαφίας, αναρριχάται στην εξουσία της διακίνησης ναρκωτικών και βάζει σκοπό του να τον συλλάβει…

  • Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης

Ο Μάρτιν Σκορτσέζε φημίζεται για την τέχνη του σε τέτοιου είδους ταινίες, οπότε σκηνοθετικά το έργο ήταν εγγύηση. Όμως στην προσπάθειά του να μας μεταφέρει στο μανχάταν του 19ου αιώνα, ο Σκορτσέζε μας χάρισε την απόλυτη ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι Λούις στο ρόλο του «χασάπη», του αρχηγού των αμερικανών οι οποίοι παλεύουν με μετανάστες προκειμένου να κερδίσουν την κυριαρχία της γειτονιάς. Ωμή βία, εξαιρετικές ερμηνείες και απόλυτη δράση, συνθέτουν το σκηνικό του έργου. Για να μην είμαστε άδικοι ο Ντι Κάπριο έδωσε ρεσιτάλ σε ένα ρόλο που πολλοί πίστευαν πως δεν θα του ταιριάζει…

  • Pulp Fiction

Μια ταινία που εστιάζει στο έγκλημα της σύγχρονης Αμερικής. Δολοφονίες, ναρκωτικά και δολοπλοκίες μέσα από το «φακό» ενός σκηνοθέτη που σίγουρα ξέρει να λανσάρει με μοναδικό τρόπο τη βία. Ταινία-σταθμός της δεκαετίας του 1990, το “Pulp Fiction” ανέδειξε τον δημιουργό του, Κουέντιν Ταραντίνο  σε έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του σύγχρονου αμερικανικού σινεμά και σάρωσε τα διεθνή βραβεία (Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ Καννών, Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου και Χρυσή σφαίρα καλύτερου σεναρίου 1994). Διάσημοι σταρ απαρτίζουν το πολυπληθές καστ, τρεις εκ των οποίων κέρδισαν και υποψηφιότητες για Όσκαρ,  πρόκειται για τον Τζον Τραβόλτα, τον Σάμιουελ Τζάκσον και την  Ούμα Θέρμαν , η οποία κοσμεί και τη θρυλική πλέον αφίσα του φιλμ. Η λέξη «fuck» χρησιμοποιείται 257 φορές.