ΟΙ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΤΡΙΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ: PART I

Οι  τριλογίες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι στην ιστορία του κινηματογράφου και πολλές από αυτές έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στο χώρο της 7^ης  τέχνης. Οι τριλογίες έχουν μεγαλύτερα και πιο περίτεχνα σενάρια, περισσότερη δράση, αγωνία και λεπτομέρειες που δεν συμπιέζονται σε μια ταινία.

Ο κινηματογράφος έχει πολλές ιστορίες να σου διηγηθεί και αυτό το κάνει ξεκάθαρο μέσα από την ποικιλία που τον διακατέχει και από το γεγονός ότι ποτέ δεν έπαψε να σου δίνει κάτι καινούργιο και κάτι παραπάνω. Μία ταινία, όμως, δεν είναι ποτέ αρκετή. Οι τριλογίες είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο στην έβδομη τέχνη οι οποίες μπορούν πολύ εύκολα να αποτελέσουν ένα ξεχωριστό είδος και να αναλυθούν διαφορετικά.

Διαλέξαμε μερικές από τις πιο γνωστές:

• The Lord of the Rings (Peter Jackson, 2001-2003)

Όταν μιλάμε για τριλογία σίγουρα μία από τις πρώτες που πηγαίνει το μυαλό μας είναι αυτή του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Είναι μια τριλογία με την οποία μεγάλωσε μία γενιά και θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν και οι επόμενες. Πρόκειται μεν για αναφορά στην mainstream μεριά της έβδομης τέχνης αλλά αναμφίβολα αντιπροσωπεύει πλέον και τις πιο κλασικές ταινίες της νέας χιλιετίας. Ο Peter Jackson πήρε ένα τεράστιο ρίσκο μεταφέροντας τα αριστουργήματα του J.R.R Tolkien στον κινηματογράφο, όχι απόλυτα πιστά αλλά σίγουρα πάρα πολύ επιτυχημένα.

• Three Colors Trilogy (Krzysztof Kieslowski, 1993-1994)

Η τριλογία τους Πολωνού σκηνοθέτη Kieslowki είναι σίγουρα και ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της καριέρας του. Αποτελείται από τις τρεις ταινίες Three Colors: Blue, Three Colors: White και Three Colors: Red, χρωματίζοντας και σχεδιάζοντας την σημαία της Γαλλίας, στην οποία και δημιουργήθηκαν οι δύο πρώτες, ενώ η τρίτη γυρίστηκε στην πατρίδα του σκηνοθέτη, Πολωνία. Γραμμένες μαζί με τον Krzysztof Piesiewicz, κάθε ταινία αντίστοιχα βασίζεται σε ένα από τα τρία πολιτικά ιδεώδη της Γαλλικής Κυβέρνησης: ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα, συχνά όμως η απεικόνιση των ιδανικών αυτών γίνεται μέσα από ασαφή και ειρωνικά στοιχεία. Οι τρεις ταινίες έχουν ερμηνευτεί αντίστοιχα ως αντί-τραγωδία, αντί-κωμωδία και αντί-ρομάντζο.

• The Godfather Trilogy (Francis Ford Coppola, 1972-1990)

Βασισμένη στην ομότιτλη νουβέλα του Mario Puzo, η τριλογία ακολουθεί την καθόλου χαμηλών τόνων ζωή της οικογένειας Corleone, στην οποία το αίμα και η βία είναι τρόπος ζωής και αυτό θα το αποδείξουν όλες οι γενιές της… Έγινε σημείο αναφοράς για τις κινηματογραφικές αποδόσεις λογοτεχνικών επιτυχιών και άνοιξε το δρόμο για ταινίες σχετικές με τη μαφία. Η συνύπαρξη του Al Pacino με τον Marlon Brando και τον Robert De Niro στο πρώτο και το δεύτερο μέρος αντίστοιχα έχει μείνει στην ιστορία. Η τριλογία κατέκτησε συνολικά 9 Όσκαρ, ανάμεσά τους δύο για καλύτερη ταινία το 1973 και το 1975.

• The Wong Kar Wai Trilogy (Wong Kar Wai, 1990-2004)

Πρόκειται για μία άτυπη τριλογία κατά την οποία ο Wong Kar Wai φαίνεται να δίνει σώμα και ψυχή για να δημιουργήσει τρεις από τις σπουδαιότερες ταινίες της καριέρας του. Αποτελείται από τις ταινίες, Days of Being Wild, In the Mood for Love και 2046.  Αυτό που κάνει αυτές τις τρεις ταινίες να ξεχωρίζουν και δίνουν την αίσθηση μια ενιαία κινηματογραφικής υπόστασης δεν είναι μόνο οι ομοιότητες στην αφήγηση, αλλά η εστίαση στα συναισθήματα και στις διακλαδώσεις που αυτά μπορεί να έχουν. Η τριλογία ακολουθεί τις ιστορίες χαρακτήρων στο Hong Kong το 1960, οι οποίοι φαίνεται συχνά να προσπαθούν να επιδιορθώσουν την μιζέρια τους μέσα από τον έρωτα.

• Toy Story (Pixar Animation Studios 1995-2010)

Η πιο τρανή απόδειξη της απόλυτης υπεροχής της Pixar στο χώρο των κινουμένων σχεδίων από τη δεκαετία του ’90. Μια απλοϊκή ιστορία για παιδιά μετατρέπεται σε μια υπέροχη ταινία για όλες τις ηλικίες. Ο Woody και ο Buzz είναι τα παιχνίδια που όλοι θα θέλαμε να έχουμε! Ευτυχώς που η Disney μετά την εξαγορά της Pixar δεν αρκέστηκε σε μια ξεπέτα, παρά δημιούργησε μια ταινία που όχι μόνο προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερης ταινίας το 2011, αλλά μάλλον το άξιζε κιόλας. Τελικά βέβαια «αρκέστηκε» σε αυτό της καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων.

• Ο σκοτεινός Ιππότης (Christopher Nolan, 2005-2012)

Αφού ο Batman βασανίστηκε με μέτριες ταινίες υψηλών προδιαγραφών, χρειαζόταν κάτι ριζικό για να αναγεννηθεί. Ο Christopher Nolan ήταν ο τυχερός και ικανός που το βρήκε, ο Christian Bale ντύθηκε Dark Knight και η ιστορία ολοκληρώθηκε  εντυπωσιακά. Πραγματικά ποιος θα τολμήσει άραγε να πάρει τη σκυτάλη;