5 ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΥΡΙΣΤΗΚΑΝ ΠΟΤΕ!
Τι κοινό έχουν ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα, ο Όρσον Γουέλς, ο Κουέντιν Ταραντίνο και ο Σέρτζιο Λεόνε; Ο καθένας από αυτούς σχεδίαζε να γυρίσει μία ταινία, η οποία όμως δεν είδε ποτέ το φως της δημοσιότητας.
Πρόκειται για πέντε ταινίες οι οποίες εάν είχαν γυρισθεί, πιθανόν να είχαν αλλάξει την ιστορία του κινηματογράφου. Δυστυχώς όμως «πέθαναν» εν τη γενέσει τους και κάποιοι μάλιστα από αυτούς τους σκηνοθέτες απέκτησαν στην πορεία μία εμμονή, ενώ οι «αγύριστες» αυτές ταινίες πέρασαν στη σφαίρα του μύθου για πολλούς σινεφίλ.
- Μεγαλόπολη (Φράνσις Φορντ Κόπολα)
Ο Φράνσις Φορντ Κόπολα για περισσότερο από 20 χρόνια προσπαθούσε να γυρίσει την ταινία «Μεγαλόπολη», μία επική υπερπαραγωγή με ήρωα έναν αρχιτέκτονα της Νέας Υόρκης που προσπαθεί να χτίσει μία ουτοπική πόλη. Ο σκηνοθέτης του «Νονού» είχε γράψει το σενάριο, περίπου 200 σελίδες γεμάτες ιστορίες και σχέδια, ενώ έψαχνε και τους ηθοποιούς για τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, μεταξύ των οποίων ήταν οι Κέβιν Σπέϊσι και ο Γουόρεν Μπίτι. Το σχέδιο όμως έμεινε στα χαρτιά, θαμμένο κάτω από τα ερείπια της 11ης Σεπτεμβρίου: οι παραγωγοί δεν πίστευαν ότι υπήρχε η δυνατότητα να χρηματοδοτηθεί μια ταινία για την «πληγωμένη» τότε Νέα Υόρκη και ούτε είχαν τη θέληση να αλλάξουν την πόλη, όπως οραματιζόταν ο ήρωας στην ταινία.
- Λένινγκραντ (900 ημέρες πολιορκίας) Σέρτζιο Λεόνε
Το 1982 όταν ο Σέρτζιο Λεόνε γύριζε το «Κάποτε στην Αμερική», είχε την ιδέα να κάνει μία ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα του Χάρι Σάλσμπουρι, –Οι 900 ημέρες– το οποίο εξιστορούσε την πολιορκία του Λένινγκραντ από τους Ναζί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην επική αυτή ταινία ο Ντε Νίρο πιθανότατα θα είχε τον ρόλο ενός Αμερικανού φωτογράφου, ο οποίος θα εξιστορούσε τα γεγονότα του πολέμου, παγιδευμένος στην πόλη από την αρχή της πολιορκίας και τον έρωτά του για μία Ρωσίδα με την οποία θα προσπαθούσε να επιβιώσει κατά την διάρκεια των βομβαρδισμών. Στο τέλος θα τον βλέπαμε να πεθαίνει, δολοφονημένος την τελευταία μέρα του πολέμου. Για άγνωστους λόγους η ταινία δεν γυρίστηκε ποτέ, ενώ για χρόνια άλλος ένας Ιταλός σκηνοθέτης, ο Τζουζέπε Τορνατόρε, προσπαθούσε να πάρει αυτός τη σκυτάλη και να υλοποιήσει το σχέδιο του Λεόνε: λέγεται ότι είχε κατά νου τους Νικόλ Κίντμαν και Αλ Πατσίνο ως πρωταγωνιστές. Στη συνέχεια όμως, εγκατέλειψε και αυτός.
- KILL BILL 3 (Κουέντιν Ταραντίνο)
Για χρόνια ο Κουέντιν Ταραντίνο έλεγε ότι θα γύριζε το Kill Bill 3, με θέμα την κόρη της νύφης (την Ούμα Θέρμαν που έπαιζε στις δύο προηγούμενες ταινίες ), η οποία είναι έτοιμη να εκδικηθεί τους εχθρούς της μητέρας της. Μέχρι σήμερα όμως δεν έχει γραφτεί κανένα σενάριο για την ταινία, ενώ ο ίδιος ο Ταραντίνο δήλωσε ότι μετά από δέκα-δώδεκα ταινίες που έχει σκηνοθετήσει σκέφτεται να συνταξιοδοτηθεί και ίσως, να στραφεί σε ένα άλλο επάγγελμα.
- Ναπολέων (Στάνλεϊ Κιούμπρικ)
Έργο ζωής αποτελούσε για τον γνωστό σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ, μία ταινία για τον Ναπολέοντα. Για πολλά χρόνια έγραφε το σενάριο στο οποίο θα εξιστορούσε τα πάντα για τον Βοναπάρτη: την παιδική του ηλικία, την ενασχόλησή του με την πολιτική, τις στρατιωτικές του επιχειρήσεις και τον θάνατό του. Ο σκηνοθέτης του «Κουρδιστού Πορτοκαλιού» είχε επισκεφθεί τα μέρη που θα γύριζε την ταινία, σκεφτόταν ποιους ηθοποιούς θα διάλεγε και παράλληλα, έγραφε με κάθε σχολαστικότητα το σενάριο. Τα στούντιο όμως είχαν άλλη άποψη: δεν πίστευαν στην ταινία αυτή, μετά και την αποτυχία, νωρίτερα, μιας άλλης ταινίας για τον Ναπολέοντα, με τον Ροντ Στάιγκερ. Εικάζεται ότι κάποια στοιχεία από το σενάριο για τον «Ναπολέοντα», κατέληξαν απευθείας στο σενάριο για την ταινία που γύρισε αργότερα ο Κιούμπρικ, με τίτλο «Μπάρι Λίντον». Ωστόσο, η ταινία για τον Ναπολέοντα είχε «στοιχειώσει» τον Κούμπρικ, καθώς μέχρι το τέλος της ζωής του ήλπιζε ότι θα μπορούσε να τη γυρίσει.
- Καρδιά του Σκότους (Όρσον Γουέλς)
Ανάμεσα στα δεκάδες έργα και σχέδια που σκόπευε να πραγματοποιήσει ο Όρσον Γουέλς, ήταν και η «Καρδιά του Σκότους», μία διασκευή του ομώνυμου έργου του γνωστού συγγραφέα Τζότζεφ Κόνραντ, που αναφέρεται σε έναν Ευρωπαίο καπετάνιο που διασχίζει έναν ποταμό στο Κονγκό. Το σχέδιο του Γουέλς χαρακτηρίστηκε πολύ «φιλόδοξο και ακριβό» από τα στούντιο και εγκαταλείφθηκε γρήγορα. Η ιδέα όμως δεν χάθηκε γιατί στο βιβλίο αυτό βασίστηκε πολύ αργότερα, το 1979, ο Κόπολα και γύρισε το κλασικό πια «Αποκάλυψη τώρα».