PSYCHO…IS BACK

Το θρίλερ που άλλαξε για πάντα τις ισορροπίες στο σινεμά του τρόμου και θα αποτελεί μέχρι το τέλος του κινηματογράφου ως είδος καλλιτεχνικής έκφρασης έναν από τους πολυτιμότερους ακρογωνιαίους λίθους ευφυούς , εικονικής και μυθοπλαστικής αφήγησης επέστρεψε για να σας θυμίσει 10 πράγματα που ίσως να μην γνωρίζεται για μια από τις σημαντικότερες ταινίες του 20^ου αιώνα, σε σκηνοθεσία του μοναδικού Άλφρεντ  Χίτσκοκ.

1. Το Ψυχώ παραλίγο να μην γυριστεί. Ο Χίτσκοκ ετοίμαζε το No Bail For The Judge με την Όντρεϊ Χέπμπορν, το οποίο εγκατέλειψε για χάρη του Ψυχώ.
2. Στην αρχή της ταινίας, η Μάριον εμφανίζεται με λευκό σουτιέν γιατί είναι ακόμη αθώα. Μόλις κλέβει τα χρήματα, εμφανίζεται με μαύρο για να τονίσει την μαύρη πλευρά της.
3. Το ξενοδοχείο Bates που χρησιμοποιήθηκε στη ταινία, δεσπόζει ακόμη στα Universal Studios του Λος Άντζελες.
4. Στο βιβλίο, η Μάριον Κρέιν δεν πεθαίνει από μαχαιριές, αλλά αποκεφαλίζεται.
5. Το Ψυχώ έκανε 15 εκατομμύρια δολάρια στις εισπράξεις και χαρακτηρίστηκε η μεγαλύτερη επιτυχία του Χίτσκοκ.
6. Η Paramount έβρισκε το Ψυχώ πολύ κακή ιδέα για τον κινηματογράφο και δέχτηκε να κάνει την παραγωγή, μόνο όταν ο Χίτσκοκ τους ανακοίνωσε πως θα το σκηνοθετήσει ο ίδιος και θα παραιτηθεί του μισθού του. Τελικά έβαλαν στη τσέπη το 60% των κερδών.
7. Η σκηνή στο μπάνιο δεν προβλεπόταν να έχει μουσική. Όμως ο Μπέρναρντ Χέρμαν επέμενε τόσο πολύ να δείξει την μελωδία του στον Χίτσκοκ, που ο σκηνοθέτης ενθουσιάστηκε και του αύξησε τον μισθό.
8. Η περίφημη σκηνή στο μπάνιο τραβήχτηκε από 77 διαφορετικές κάμερες. Χρειάστηκε μια εβδομάδα για να ολοκληρωθεί.
9. Ο Χίτσκοκ έγινε σαφής να μην επιτραπεί η είσοδος στους αργοπορημένους θεατές, προκειμένου να διατηρήσει τις ανατροπές στη ταινία. Αυτό του έδωσε μεγάλη δημοσιότητα.
10. Η Τζάνετ Λέι πήρε μόλις 25.000 δολάρια για τον ρόλο της. Δηλαδή ούτε το 1/4 από όσο συνήθιζε να παίρνει. Απλά ήθελε πολύ να δουλέψει με τον Χίτσκοκ.

Η ταινία με την πάροδο του χρόνου έλαβε θρυλική υπόσταση και αποτελεί πλέον ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του σκηνοθέτη. Ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ταινίας είναι πως παρ’ ότι διαδραματίζονται σκηνές άγριων δολοφονιών, είναι κινηματογραφημένες με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην παρουσιάζεται στον θεατή ωμή βία, παρά μόνο τρόμος.

Το 2006 η ταινία ψηφίστηκε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγου ως η πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τη συμπεριέλαβε σε πολλές από τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το 1998 συμπεριλήφθη στην λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών καταλαμβάνοντας τη 18η θέση, ενώ στην επετειακή ψηφοφορία του 2008, σκαρφάλωσε στη 14η θέση στην καινούργια λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες.