Αυτή την εβδομάδα σας προτείνουμε  τη δραματική κομεντί  «ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ» σε σκηνοθεσία Μαρκ Γουέμπ.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΓΟΡΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, δραματική κομεντί, διάρκεια: 88΄

Πρωταγωνιστούν: ΚΕΙΤ ΜΠΕΚΙΝΣΕΙΛ, ΠΙΡΣ ΜΠΡΟΣΝΑΝ, ΣΙΝΘΙΑ ΝΙΞΟΝ, ΤΖΕΦ ΜΠΡΙΤΖΕΣ, ΚΑΛΟΥΜ ΤΕΡΝΕΡ

Σκηνοθεσία: ΜΑΡΚ ΓΟΥΕΜΠ

Περίληψη: Ο ήρωας της ταινίας είναι ο Τόμας, φέρελπις νεαρός συγγραφέας που μόλις έχει τελειώσει τις σπουδές του αλλά δεν ξέρει ακριβώς πώς να χειριστεί… το υπόλοιπο της ζωής του. Ο πατέρας του είναι εκδότης κι αντιμετωπίζει τις φιλοδοξίες του γιου του με συγκατάβαση και κυνισμό. Η μητέρα του τέως καλλιτέχνης, πολεμά την κατάθλιψή της και κρατά τον Τόμας στη σφιχτή, μεταξωτή αγκαλιά της. Οι δυο τους δεν καταλαβαίνουν γιατί ο γιος τους εγκατέλειψε τη μεγαλοαστική σιγουριά τού Μανχάταν κι εγκαταστάθηκε στο Μπρούκλιν. Αλλά στον Τόμας αρέσει να πειραματίζεται. Όταν, στην πολυκατοικία του, εγκατασταθεί ένας μυστηριώδης άντρας, ο W.F., συγγραφέας με σαφές απαντήσεις για τα πάντα και μια ιδιαίτερη αδυναμία στο αλκοόλ, ο Τόμας ελπίζει ότι βρήκε τον μέντορά του: όχι τόσο για την καριέρα του, όσο για την ερωτική του ζωή. Θέλει απεγνωσμένα τη ζουμερή Μίμι, μαζί διαβάζουν βιβλία κι ακούνε μουσικές, αλλά εκείνη τον βλέπει ως φίλο. Μόνο που η ζωή του Τόμας θ’ αναστατωθεί ανεπιστρεπτί, όταν, όχι απλώς συνειδητοποιεί ότι ο πατέρας του έχει ερωμένη, τη συναρπαστική Τζοχάνα, αλλά και ξεκινά μαζί της μια εκρηκτική σεξουαλική σχέση, η οποία δεν ξέρει που θα τον οδηγήσει.

Η άποψή μας: Η ταινία βγάζει μάλλον τον καλύτερό της  εαυτό στην πλοκή και στην ατμόσφαιρά της. Είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, αλλά γεμάτη ομορφιά και ανατροπές. Έχει όλη την αναστάτωση της νεότητας, όπου κάθε γωνιά κρύβει και μια έκπληξη, αλλά είναι σίγουρη για τον εαυτό της, τόσο ώστε να εναλλάσσει τακτικά τη μελαγχολία μ’ ένα αιχμηρό χιούμορ, χωρίς ποτέ να χάνει το ρυθμό. Κι είναι γυρισμένη στη Νέα Υόρκη – την ομορφότερη πόλη, το κέντρο του κόσμου, όπως τακτικά δηλώνουν αυτάρεσκα οι ήρωες της – με τη μοναδικότητα και τη μαγεία του «Μανχάταν» του Γούντι Αλεν, ένα αστικό τοπίο των ονείρων όπου μπορείς να πιστέψεις πως τα πάντα μπορούν να συμβούν, ή πως ότι κι αν συμβεί, μια βόλτα θα διώξει τη μελαγχολία. Το φιλμ έχει τη δική του δόση επιτήδευσης, όλοι οι ήρωες είναι, διαβασμένοι, υπέροχα ντυμένοι, κινούνται στο σύμπαν της λογοτεχνίας, άρα στις σωστές στιγμές αποδίδουν ατάκες ή παραγράφους ολόκληρες από τα κατάλληλα μυθιστορήματα. Αυτή, ωστόσο, η στρατηγική επιμέλεια, δικαιολογείται σε μια ταινία ανάμεσα στην πραγματικότητα, αυτή του παλιότερου, κλασικού πια ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά και στη μυθοπλασία μιας κομψής, καλλιεργημένης πέννας, της οποίας  αποτέλεσμα μπορεί να είναι κι ολόκληρη η αφήγηση, μαζί και με τις εύστοχες ανατροπές της.

Το σενάριο του αρκετά παραγωγικού Allan Loeb δεν παρουσιάζει μεγάλες εκπλήξεις από τη στιγμή που γνωρίσουμε όλους τους χαρακτήρες, με μια εξέλιξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα βαθμό αναμενόμενη, ενώ σε κάποια σημεία δείχνει βιαστική, ιδίως γύρω από την ανάπτυξη της σχέσης του νεαρού με τη γυναίκα. Αλλά το λεπτό χιούμορ, οι καλοδουλεμένοι διάλογοι και οι τελικές αποκαλύψεις για το παρελθόν των ηρώων, ανεβάζουν το επίπεδο ξεφεύγοντας από τις περισσότερες ρομαντικό-δραματικές ταινίες.
Η ταινία  πέρα από ύφος και αισθητική, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης και γι’ αυτό, παρά την επιτήδευσή της, γίνεται γρήγορα αγαπητή. Μια ταινία χαριτωμένη, τρυφερή και ρομαντική, για το καταστροφικό βάρος της οικογένειας και την αδιάκοπη προσπάθεια να πάρει κανείς τον έλεγχο της ζωής του. Και  μαζί, ένα μικρό φιλμ που παγιδεύει τη μεγάλη έκπληξη όποιου ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι δεν είναι πια «αγόρι», ότι μεγάλωσε, άθελά του, με την παιχνιδιάρικη ειρωνεία του «Πρωτάρη».

Πληροφορίες: από τις 27 Ιουλίου στους κινηματογράφους , από την Seven Films.